Het verhaal van Erik Heling

EEN EIGEN KANTINE

Met het feest en alle activiteiten rond het 50-jarig jubileum nog vers in het geheugen, zijn wij zo maar ineens 25 jaar verder en is het weer opnieuw tijd om stil te zijn bij dit 75 jarig jubileum en daar springt een onderwerp echt ver boven uit.

Wat na die 50 jaar echt anders was bij SVZ, was het beheren van een eigen kantine. Doordat het clubcafé ophield te bestaan, moest SVZ op zoek naar een alternatief om de evaluatiemomenten op peil te houden.  Want zeg nou zelf, twee helften zonder een derde is niet compleet. Daarom lieten een aantal gedreven vrijwilligers hun grijze massa’s aan het werk om op zoek te gaan naar een alternatief: een eigen kantine!

Ikzelf maakte geen onderdeel uit van deze groep, maar stond volledig achter hun plannen. Diegene die mij kent zal dit geen verrassing vinden. Waar deze moest komen was niet zo moeilijk. Aan de rand van het voetbalveld natuurlijk, maar nu nog de vraag of dit door de gemeente werd ondersteund en hoe het eruit moest komen te zien. Door een oplettende vrijwilliger tijdens een treinreis kwam de oplossing voorbij en kwam het realiseren van de kantine in een stroomversnelling.

Het plaatsen van de units was een secuur werkje, maar was voor de professionals geen probleem Het grote struikelblok was de dag zelf: de dag na de TT-nacht. Maar dankzij vele flessen cola is het dan toch gelukt. SVZ had een eigen kantine: “DE BOOT”.

En daar kwam ik in beeld. Samen met Dina Geerts, Lammie  de Haan en Jackie van Dalfsen vormden wij de kantinecommissie. De dames zorgden voor het inplannen van de vele vrijwilligers voor de kantinebezetting op de zondag, het drukste moment van de week. Daarnaast zorgden de ouders van dienst voor de kantinebezetting op zaterdag bij de jeugd. Chris Smildiger zorgde voor de noodzakelijke inkoop en ik nam met een grote glimlach de enveloppe met inhoud in ontvangst.

En zo is dat 12 jaar lang door gegaan, mede mogelijk gemaakt door heel veel vrijwilligers. Wie herinnert zich niet de gezellige middagen na het voetbal, optredens van Mooi Wark, de lekkere gehaktballen en tosti’s uit de keuken. En natuurlijk de stamtafel van SVZ 3 met de bekende naamplaatjes, meegenomen uit  ‘De Reiziger’.

Wij hebben erg van deze tijd genoten, maar het werd wel steeds moeilijker om de roosters rond te krijgen. Ook aan de gedoogtermijn van de gemeente kwam een eind. Daarom was de overgang naar het huidige MFA een prima uitkomst. Anders ingericht, maar ook hier heeft de stamtafel van SVZ 3 een prominente plaats in de anders zo moderne inrichting. En een ding is ook na 75 jaar gelijk gebleven: de mensen moeten de sfeer maken. En dat is bij SVZ nooit een probleem!

Namens de kantinecommissie,

Erik Heling