Het verhaal van Joop van Dalfsen

Veel mooie jaren gehad bij SVZ: 

Ik ben met mijn vrouw Jackie en zonen Tim en Lex in 1990 van Assen naar Zeijen verhuist. Tim was toen 4 en Lex was 2 ½  jaar oud en dan beginnen ze, toch voorzichtig al een beetje aan voetballen te denken. Maar er was één groot probleem, er was namelijk geen jeugdvoetbal afdeling binnen SVZ. Daarom werd er contact gezocht met een aantal mensen en voor we het wisten stond het eerste nieuwe jeugdteam in de startblokken. Dit onder de bezielende leiding van Piet de Lange en Arend Barkhuis. Kort nadat ik gestopt was als trainer bij ACV uit Assen, heb ik mij bij dit tweetal aangesloten en konden we snel tot een tweede jeugdteam komen. 

In deze zo belangrijke jeugdfase hebben de kinderen, zich bij SVZ in een veilige omgeving kunnen ontwikkelen tot de mooie mensen die ze nu zijn. En ja, sportieve opvoeding is gewoon een belangrijk onderdeel van de totale opvoeding. Denk hierbij aan de fysieke ontwikkeling, maar ook de sociaal en emotionele ontwikkeling, het leren omgaan met winnen en verliezen. Maar ook weerstanden overwinnen, leren omgaan met (spel)regels en in een teamverband samenwerken én presteren. Deze aspecten komen mensen in hun latere leven altijd goed van pas. Zo, heb ik mijn moraliserende riedeltje toch weer mooi kunnen doen.

Veel avonturen meegemaakt

Dan denk ik aan de beladen wedstrijdjes die we als F-, en E-team speelden tegen ACV en VAKO én ook vaak wonnen. Maar vooral de wedstrijd als D-1 team thuis tegen Rolder Boys kan elke speler zich zeker nog goed herinneren. We speelden de laatste competitiewedstrijd tegen elkaar en Rolder Boys had twee punten meer dan SVZ. De spelers, ouders, opa’s en oma’s en anderen supporters van Rolder Boys kwamen aan bij SVZ en velen van hen hadden de bloemen voor het kampioenschap al bij de hand. Dit inspireerde de spelers van SVZ en in een meer dan voortreffelijke wedstrijd wonnen we dik verdiend van Rolder Boys en waren wij de terechte kampioen. 

De vader van Leen Molijn sprak na de wedstrijd de volgende woorden, ‘dit is als een jongensboek met het verhaal van een jongensdroom die uitkomt’.

Maar er waren meer mooie avonturen, zo hebben we een zelf verdiende voetbaltrip gemaakt naar de Belgische Ardennen. Het benodigde geld werd o.a. binnengehaald, door een autowasstraat te organiseren bij de kleedkamers van SVZ, bij menig auto is toen snel enig vuil verwijderd, kassa! 

Seizoensafsluiting

Na afloop van de competitie was er het jaarlijkse ‘IRIS’ SVZ jeugdtoernooi, die in de beginjaren werd afgesloten met een grootse BQ bij Roger en Maartje in de tuin. Spelers, ouders en alle betrokkenen bij de jeugd, hebben hier geweldig van genoten.

Pijnlijke dieptepunten   

Maar er zijn ook pijnlijke dieptepunten geweest, dan denk ik aan de ziekte die Bert Geerts op jonge leeftijd heeft moeten doorlopen en natuurlijk de vreselijke gebeurtenis van het overlijden van Daan van Rhijn. Beide gebeurtenissen hebben, tot op de dag van vandaag, een diepe indruk achtergelaten.

Kinderen worden senioren

Maar kinderen worden volwassenen en groeien door naar de senioren. Wat was het mooi en bijzonder om te zien hoeveel van deze groep jeugdvoetballertjes in staat zijn geweest om enkele of meerdere wedstrijden uit te komen voor SVZ 1. Dan denk ik onder andere aan Stefan Bosma, Walter Tinge, Jelmer Berendsen, Nicky Soerel, Rene de Haan, Daan van Rhijn, Daniël Berendsen, Tim van Dalfsen, Lex van Dalfsen en Richard Spuy. In de periode 2005-2008 mocht ik nog drie seizoenen hoofdtrainer zijn van SVZ 1 en wisten we met een mooie spelersgroep twee keer een periode titel te pakken o.a. bij HSC in Hoogezand 

Maar promoveren zat er helaas niet in. We verloren o.a. de nacompetitie wedstrijd tegen Hoogkerk 

Mooie lichting

Zo hebben wij met onze lichting fantastische jaren gekend binnen SVZ. Maar daarvoor én daarna, zijn er goede lichtingen geweest die veel hoogtepunten hebben meegemaakt. Ik zie als voorbeeld hiervan nu het mogelijke aanstaande kampioenschap van SVZ 1 naar de 2e klasse. Ook die groep heeft weer hun eigen herinneringen aan allerlei geweldige avonturen en daarom is sport ook zo mooi!  

Tot slot, wat zou het mooi zijn om de mensen uit die periode weer samen te zien op 11 juni, zoals alle spelers die ik training heb mogen geven en veel van hun ouders. Maar ook mensen zoals, Piet de Lange, Arent Barkhuis, Herman Burgman, Geert van de Velde, Roger Parkins, Lina Soerel, Dina Geerts, Lammie de Haan, Erik Heling, Egbert Tamminga, Michel Schoenmaker en Marja Pathuis. Deze laatste heeft mij met een zoen op de wang, ooit formeel benoemd tot de trainer van SVZ Dames 1 en dat is mij in mijn loopbaan als trainer nooit eerder overkomen, dat is ook SVZ!

Sommigen moeten misschien een drempeltje over, maar kom gewoon op 11 juni, tot dan!

Joop van Dalfsen